Financiële rapportagefraude is één van de kernproblemen geweest bij de beursschandalen rond Enron, Worldcom, Ahold en enkele andere grote concerns. Het leidde in de Verenigde Staten tot nieuwe wetgeving en in de jaren daarna tot een grote stroom aanklachten van malversaties in de jaarrekening, tegen ondernemingen die beursgenoteerd waren in de Verenigde Staten. In dit artikel wordt onderzocht wat de aard van de vermeende malversaties is geweest vanaf 2000 en of hierin een ontwikkeling te zien is ten opzichte van eerdere onderzoeken die de periode 1980-2000 bestreken. Geconcludeerd wordt dat het aandeel fraudegevallen dat betrekking heeft op fi ctieve en op niet-gerealiseerde opbrengsten sterk is toegenomen, terwijl het aandeel van fraude samenhangend met het niet juist waarderen van activa is afgenomen. Op grond hiervan is te veronderstellen dat een groot deel van de overtredingen ontdekt had moeten worden door interne en/of externe gegevensgerichte controle. Ten slotte is het opvallend dat er gemiddeld genomen sprake is van verschillende (4,5) fraudegevallen per aanklacht en dat ruim twaalf procent van de overtredingen het strafbare feit betreft: ‘liegen tegen de accountant’.