dominante mensbeeld in de management control-literatuur is ontleend aan de agencytheorie en is negatief van aard. Managers worden verondersteld lui te zijn, risico-avers en zijn vooral uit op hun eigenbelang in plaats van het organisatiebelang. Familiebedrijven herkennen zich vaak minder goed in dit mensbeeld van managers, evenals ethici en motivatiepsychologen. Het mensbeeld van de stewardshiptheorie is voor hen vaak beter herkenbaar omdat hier verondersteld wordt dat de manager het organisatiebelang voorop stelt (zelfs als dit ten koste gaat van zijn eigenbelang). Dit artikel plaatst de uitgangspunten van agencytheorie en stewardshiptheorie naast elkaar en gaat in op de kritiek op de agencybenadering. De schaarse empirische literatuur omtrent stewardshiptheorie lijkt te bevestigen dat er ruimte is voor deze theorie naast de agencytheorie.