Dit artikel analyseert interacties tussen invloeden van belanghebbenden en leerprocessen binnen organisaties, toegepast op milieumanagement. Uit het literatuuroverzicht, waarin aandacht voor typologieën, processen, actoren en dynamische ontwikkelingen, worden twee stellingen afgeleid. Deze worden getoetst aan de hand van longitudinale gevalstudies. Hieruit blijkt dat effectief leren het samenvallen vereist van minimaal drie kritische leerrollen, waarbij invloedrijke actoren nieuwe kennis genereren, verspreiden, toepassen en beschermen. Tevens toont de studie dat organisaties, naarmate ze meer leren, neigen tot een blikveldvernauwing van hun relaties met belanghebbenden, tenzij discontinuïteiten optreden. Deze bevindingen hebben belangrijke implicaties voor academici, ambtenaren en ondernemers.