Bij een aandelenoptieregeling als betaalmiddel worden opties op aandelen in het kapitaal van de vennootschap verstrekt in ruil voor de ontvangst van goederen of diensten door de onderneming van de vennootschap. Dat betekent dat een aandelenoptieregeling twee karakteristieken heeft: de aandelenkarakteristiek en de vergoedingskarakteristiek. De vraag is of voor de verantwoording van een aandelenoptieregeling op de eerste plaats naar de relatie tussen de aandeelhouders van de vennootschap en de potentiële aandeelhouders ervan moet worden gekeken (de aandelenkarakteristiek), of dat de vergoeding voor de leverancier voor zijn aan de onderneming geleverde goederen of diensten (de vergoedingskarakteristiek) op de eerste plaats komt. Het antwoord op deze vraag heeft gevolgen voor de verwerking van aandelenoptieregelingen in de jaarrekening. Aan de hand van de begin 2004 door de International Accounting Standards Board gepubliceerde IFRS 2 Share-based Payment wordt naar een aantal aspecten van de verwerking van aandelenoptieregelingen als betaalmiddel gekeken. Daarbij wordt geconcludeerd dat de IASB de vergoedingskarakteristiek prefereert boven de aandelenkarakteristiek van een optie, maar daarin niet altijd consistent is geweest. De speciale kenmerken van een aandelenoptie zorgen ervoor dat de heersende idee van waardering tegen reële waarde niet eenvoudig is toe te passen, zowel in conceptueel als praktisch opzicht.