Maandblad Voor Accountancy en Bedrijfseconomie 87(1/2): 15-22, doi: 10.5117/mab.87.14107
De toekomst van de duurzaamheidsverslaggeving
expand article infoKaren Maas

Corresponding author: Karen Maas

© Karen Maas.
This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution License (CC BY-NC-ND 4.0), which permits to copy and distribute the article for non-commercial purposes, provided that the article is not altered or modified and the original author and source are credited.
Citation: Maas K (2013) De toekomst van de duurzaamheidsverslaggeving. Maandblad Voor Accountancy en Bedrijfseconomie 87(1/2): 15-22. https://doi.org/10.5117/mab.87.14107
Open Access
Abstract
Institutionele investeerders gebruiken bij hun beleggingsbeslissingen en hun stemgedrag op aandeelhoudersvergaderingen in toenemende mate informatie over ESG-prestaties (BSR, 2012). ESG staat voor Environment (milieu), Social (sociaal) en Governance (bestuur). De huidige praktijk van rapporteren over duurzaamheid en governance door beursgenoteerde bedrijven voldoet echter niet aan de kwaliteitseisen van deze investeerders (Eccles et al., 2011). Huidige informatie over ESG-prestaties wordt door bedrijven nauwelijks in verband gebracht met hun strategie, risico’s, financiële en operationele zaken. Doordat er geen generiek internationaal raamwerk voorhanden is dat aangeeft over welke kritieke prestatie-indicatoren (KPI’s) moet worden gerapporteerd om inzicht te geven in ESG-prestaties, is gerapporteerde informatie voor investeerders vaak niet inzichtelijk en niet vergelijkbaar.