Het organisatieprincipe van de Nederlandse gezondheidsmarkt is in de loop der jaren verschoven van een publieke naar een private zaak. De wijzigingen, die per 1 januari 2006 in werking zijn getreden, impliceren duidelijk de introductie van meer marktwerking en een stap in de richting van volksverzekering naar meer schadeverzekering. Zorgverzekeraars kiezen het ziekenhuis, waarmee zij een contract afsluiten, consumenten kiezen hun verzekeraar en de marktwerking wordt op allerlei manieren gefaciliteerd. In dit artikel wordt de gezondheidszorg belicht vanuit het perspectief van de transactiekostentheorie. Welke transacties zijn in de gezondheidszorg te identificeren en hoe zouden die op de meest efficiënte wijze gecoördineerd kunnen worden? Is vanuit het ziekenhuis verticale integratie gewenst, of dienen juist behandelingen te worden afgestoten?