De laatste decennia hebben wat mij betreft laten zien hoe het met management goed uit de hand kan lopen. Zie wat er gebeurt in de publieke sector: de voorbeelden van zelfverrijking zijn aan de orde van de dag. Of je nu praat over het onderwijs, woningcorporaties, de zorg, opvang van vluchtelingen: in vele sectoren zijn voorbeelden te vinden van vergaand mismanagement. Soms krijg je het gevoel dat al die managers er niet meer zijn ter ondersteuning en voortdurende verbetering van de primaire processen, maar dat zij een geheel eigen (droom)wereld hebben geschapen waarin zij zelf de scepter zwaaien en waarin het primaire proces (het onderwijs, de zorg, de huisvesting, de opvang van vluchtelingen) er is ter bevordering van hun eigen belangen. In bijna alle delen van de publieke sector heb ik een soort institutionele parade zien ontstaan waarin het er vooral op aan komt om hoog te scoren op de ‘league tables’.