Kennis wordt algemeen gezien een belangrijke productiefactor. Ook bedrijven onderkennen dat in toenemende mate. Het zijn slechts professionele voetbalorganisaties die ook daadwerkelijk overgaan tot activering van het immateriële activum kennis & kunde van een deel van hun medewerkers. In dit artikel beargumenteer ik dat er geen principiële, theoretische redenen zijn waarom ook andere ondernemingen niet in de kern van hun externe verslagen (balans en resultatenrekening) gegevens over hun medewerkers zouden opnemen.