De bepaling van het aggregatieniveau waarop activa en verplichtingen gegroepeerd worden, is in principe van groot belang, zeker bij een balansgerichte benadering van de verslaggeving op basis van fair value. Het blijkt echter dat IFRS niet gebaseerd is op duidelijke en consistente aggregatiecriteria. Naar verwachting zal dit punt bij de herziening van het conceptual framework van de IASB, en daardoor ook bij het opstellen van toekomstige standaarden, meer aandacht krijgen. Dit artikel biedt een overzicht van de vragen die daarbij aan de orde komen, om de lezer in staat de stellen de ontwikkelingen in IFRS beter te volgen.