Bij de monitoring van de Code Tabaksblat (de Code) staat de formele naleving van de Code sterk op de voorgrond. De materiële naleving ervan komt nauwelijks aan de orde. Dit is voor een groot deel inherent aan het gekozen instrumentarium (code en monitoring). Wij bespreken onder andere de rollen van een aantal belangrijke ‘gatekeepers’ en doen een aantal suggesties om te komen tot een grotere nadruk op de materiële naleving. Zo kiezen wij voor een integriteitsstrategie in plaats van voor een regelstrategie. Ook constateren wij dat de positie van de Code en impliciet van de Monitoring-commissie, aan betekenis afneemt doordat haar domein – de beursgenoteerde ondernemingen – onderhevig wordt aan de opkomst van private equity, en mobilisatie van grootaandeelhouders in het algemeen. Deze machtsverschuiving is van dien aard dat het machtsevenwicht verder is doorgeslagen naar de aandeelhouder dan de commissie-Tabaksblat voor ogen stond. De machtsverschuiving is zelfs zodanig dat volgens ons de Code in zekere zin alleen nog maar van marginale betekenis is.