Het Koninklijk NIVRA heeft zich in het verleden aangesloten bij de International Federation of Accountants (IFAC). Deze organisatie is op internationaal niveau de belangenbehartiger voor het accountantsberoep en kan standaarden uitvaardigen. Voorbeelden van dat laatste zijn de Code of Ethics en de International Standards of Auditing (ISA’s). Bij IFAC aangesloten beroepsorganisaties zijn verplicht de door IFAC uitgevaardigde standaarden te implementeren. Maar hoe komen die standaarden nu precies tot stand? Is er sprake van een due process? Welke organisaties oefenen daar invloed op uit? Is het maatschappelijk belang geborgd en is er sprake van consultatie en inspraak? Welke kritiek is er ten aanzien van de in deze vragen opgeworpen aspecten geuit? Genoemde aspecten en vragen komen in deze bijdrage aan de orde. De conclusie is dat kritiek op het due process van IFAC mogelijk en begrijpelijk is. IFAC-criticasters worden opgeroepen niet te lang ‘als beste stuurlui aan wal te blijven staan’; zij kunnen én moeten hun stem eerder – in het internationale en niet in het nationale proces – laten horen.