Securitisatie is een bekende en veelgebruikte techniek die is ontwikkeld voor de fi nanciering van een verzameling van activa die door hun eigenlijke aard niet-verhandelbaar zijn. De securitisatietransacties die risicovolle subprimehypotheken uit de Verenigde Staten als onderpand hebben zijn echter zwaar getroffen door de onverwachte verslechtering in de kwaliteit van de onderliggende hypotheken. Dit heeft het vertrouwen bij investeerders ernstig beschadigd, met als gevolg een verlammende uitwerking op de handel en prijsvorming van emissies die zijn uitgeven door middel van securitisatie. De omvang van de huidige kredietcrisis lijkt de suggestie te wekken dat securitisatie in combinatie met ontoereikende waardevaststellingsmethoden en ontoereikende regelgeving de fi nanciële stabiliteit ernstig ondermijnt. In dit artikel worden de mogelijke verklaringen van deze toestanden besproken door in te gaan op de essentie van securitisatie en de beperkingen van kredietmodellen om kredietrisico te beoordelen. De conclusie van dit artikel is dat fi nanciële instellingen geconfronteerd worden met veranderingen in regelgeving over het aanhouden van meer kapitaal voor risicovollere effecten. Daarnaast verlangt de kapitaalmarkt dat kredietbeoordelende instanties waardevaststellingsmethoden gaan gebruiken waarbij het risico volledig wordt ingecalculeerd. Dat zou betekenen dat gesecuritiseerde producten eenvoudiger worden, zodat het kredietrisico met acceptabelere aannames berekend kan worden.