Sinds medio 2008 is het wettelijk verplicht de accountantskosten in de jaarrekening te vermelden. Deze verplichting vindt zijn oorsprong in de Europese richtlijn, die de transparantie van de onafhankelijkheid van de accountantsorganisatie bevordert. Transparantie van de onafhankelijkheid van accountantsorganisatie en vermelding van accountantskosten in de jaarrekening hebben een hybride regeling tot gevolg. Het desbetreffende wetsartikel heeft vragen opgeworpen over de uitvoering. Wij geven hiervan een kort overzicht. Tevens bespreken wij de uitkomsten van een inventariserend jaarrekeningenonderzoek dat de vraag beantwoordt hoe beursgenoteerde ondernemingen in de jaarrekening 2008 zijn omgegaan met deze nieuwe wettelijke verplichting. Uit de kwantitatieve analyse blijkt dat voor de beursgenoteerde ondernemingen in Nederland sprake is van drie dominante accountantsorganisaties. Voorts is vastgesteld dat de verslaggevingspraktijk oplossingen heeft gevonden voor de vermelding van de accountantskosten. Verder hebben wij de kwantitatieve betekenis van de accountantskosten naar verschillende gezichtspunten in kaart gebracht. De besproken literatuur geeft uitdagende onderzoeksgebieden aan waarvoor accountantshonoraria worden gebruikt. Eerdere onderzoekers hebben deze gegevens met vragenlijsten verzameld. Nu kunnen ze aan de jaarrekening worden ontleend. Dit heeft ten minste twee voordelen. In de eerste plaats is er geen non-respons bias. In de tweede plaats is de betrouwbaarheid van de gegevens verhoogd, omdat de gepubliceerde gegevens door accountants zijn gecontroleerd. Een beperking die uit het onderzoek blijkt, is dat de informatieverstrekking nog onvoldoende vergelijkbaar is.