Hoge beloningen van bestuurders leiden vaak tot publieke commotie en creëren de vraag naar meer transparante berichtgeving over de hoogte en samenstelling van het inkomen van bestuurders en topmanagers. De code Tabaksblat schrijft daarom strenge richtlijnen voor over hoe zulke beloningen tot stand moeten komen. Over de rol van de commissaris en de hoogte van zijn of haar vergoeding geeft de code weinig concrete adviezen. Deze studie onderzoekt of (te) hoge vergoedingen van commissarissen mogelijk een verklaring kunnen zijn voor overbetaling van bestuursvoorzitters bij beursgenoteerde bedrijven. Resultaten tonen aan dat bestuursvoorzitters een te hoge (excessieve) beloning ontvangen vooral in de vorm van opties en aandelen wanneer commissarissen een (te) hoge vergoeding ontvangen. Van een te hoge (excessieve) beloning of vergoeding is sprake indien deze beloning of vergoeding niet meer economisch te verantwoorden is. Verdere resultaten wijzen in de richting van inefficiënt toezicht omdat de mogelijke overbetaling van bestuursvoorzitters (CEOs) door (te) hoge vergoedingen van de Raad van Commissarissen negatief zijn voor toekomstige bedrijfsresultaten.