Corporate governance trekt in Nederland en daarbuiten al enige tijd veel belangstelling. Diverse nationale en internationale commissies stellen regels op in aanvulling op bestaande wet- en regelgeving. In dit verband wordt gesproken van procedurele rationaliteit. Wat opvalt is dat er weinig rekening wordt gehouden met issues als machtsposities, eigen belang, onderhandelingen en (in)formele netwerken. Een verband wordt daartoe gelegd met het begrip politieke rationaliteit. Aandacht voor beide vormen van rationaliteit biedt perspectief om geconstateerde problemen met betrekking tot de implementatie van aanbevelingen op het gebied van corporate governance tegen te gaan c.q. te voorkomen.