Het doel van de jaarrekening bestaat erin informatie te verschaffen over de financiële positie, financiële prestaties en wijzigingen in de financiële positie van een entiteit, die voor een groot aantal gebruikers nuttig is voor het nemen van economische beslissingen. (IASB Raamwerk, par. 12) Het gaat bij de jaarrekening om de gebruikers, de ‘users’. De informatie in de jaarrekening moet gericht zijn op de ondersteuning van hún oordeels- en besluitvorming. Al in april 1989 werd dit opgenomen in het Raamwerk (‘Conceptual Framework’) van IFRS. De Raad voor de Jaarverslaggeving (RJ) vertaalde dat in 1996 in het Stramien. En daarvoor stond het ook al in de Nederlandse wet: de jaarrekening geeft een zodanig inzicht dat een verantwoord oordeel kan worden gevormd. Dat is niet nieuw en ook in het Maandblad voor Accountancy en Bedrijfseconomie is recent nog aandacht besteed aan de centrale rol van gebruikers (Knoops, 2007; Van Offeren en De Bruijn, 2007). In mei 2008 herbevestigde de IASB de gebruikersoriëntatie in zijn Exposure Draft ‘An improved Conceptual Framework for Financial Reporting’. Weliswaar wordt hierin de gebruikersgroep in eerste instantie beperkt tot huidige en potentiële aandeelhouders en vreemdvermogenverschaffers, maar wat blijft is dat de jaarrekening gericht is op de oordeels- en besluitvorming van gebruikers.