Vanaf de jaren tachtig van de vorige eeuw zijn relaties tussen bedrijven onderwerp van studie in zowel de economische als de bedrijfskundige discipline. Het onderzoek heeft geleid tot een diepgaand inzicht in wat zonder enige twijfel een stortvloed van beheersingsvormen van samenwerking binnen en tussen bedrijven kan worden genoemd (Powell, 1987). In de jaren negentig was sprake van een voortgaande accumulatie van kennis van meer of minder complexe netwerken van organisaties, ook wel aangeduid als ‘hybride vormen’. Het onderzoek uit die tijd richtte zich op uiteenlopende zaken als relationele contractering, de rol en wisselwerking van een bureaucratisch beheersings mechanisme en een marktmechanisme, informatie-uitwisseling en informatiedeling, de betekenis van ver trouwen, het innovatiepotentieel en de rol van tech no logische kennis (zie ook Miller et. al, 2008). Het was ook in de jaren negentig dat het onderzoek naar de wijze waarop accounting met de nieuwe organisatievormen is verwikkeld, goed op gang kwam. Een invloedrijke oproep daartoe kwam van Hopwood (1996), die aandrong op diepgaand onderzoek naar de wijze waarop accounting zich aanpast aan ‘hybride vormen’ en in de wijze waarop accounting de ontwikkeling van dergelijke vormen kan ondersteunen of, omgekeerd, belemmeren.