Accountantsorganisaties aanvaarden en continueren graag opdrachten bij cliënten. Een goede risicoanalyse stelt hen in staat tijdig de juiste experts, tijd en middelen vrij te maken om onderkende risico’s af te dekken en de cliënt optimaal te kunnen bedienen. Ook biedt het de mogelijkheid keuzes te maken en prioriteiten te stellen in het belang van de hoge eisen die de buitenwereld stelt aan de kwaliteit van het werk. Incidenten in de financiële wereld kunnen de economie immers ernstige schade toebrengen. Vandaar dat accountantsorganisaties verplicht zijn relaties te vermijden met cliënten die het vertrouwen in de accountantsorganisatie of in de financiële markten kunnen schaden. Deze open norm uit de Wet toezicht accountantsorganisaties (Wta) geeft ruimte voor professionele oordeelsvorming, maar schept ook dilemma’s. Bij besluitvorming speelt het risicoprofiel van de opdrachtgever een rol, maar ook het type opdracht en de karakteristieken van de accountantsorganisatie zoals de mogelijkheid om waarborgen te treffen of de beoogde omvang en samenstelling van de totale cliëntportfolio. Het kan daarom gebeuren dat een accountantsorganisatie een nieuwe cliënt accepteert, nadat een andere accountantsorganisatie vanuit risicobeheersing heeft besloten de relatie met diezelfde cliënt niet te accepteren of de relatie daarmee te beëindigen. Dit artikel geeft suggesties voor de toepassing van het beleid rondom aanvaarding en voortzetting van cliëntrelaties door accountantsorganisaties, onder meer aan de hand van literatuuronderzoek.