Als gevolg van een wetswijziging kunnen ondernemingen hun materiële vaste activa en voorraden vanaf de jaarrekening 2016 niet meer waarderen tegen vervangingswaarde. Voor materiële vaste activa is de actuele waarde vanaf 2016 gelijk aan de actuele kostprijs, voor voorraden is waardering tegen actuele waarde niet meer mogelijk. In dit artikel bespreken wij kort de geschiedenis van de vervangingswaarde als waarderingsconcept, geven we een overzicht van de huidige wet- en regelgeving inzake waardering tegen actuele waarde, en doen we verslag van een empirisch onderzoek naar de wijze waarop ondernemingen die in de jaarrekening 2015 waardeerden tegen actuele waarde met de nieuwe bepalingen zijn omgegaan en wat de financiële effecten van de stelselwijzigingen zijn. Uit het onderzoek blijkt dat voor materiële vaste activa 60% van de onderzochte ondernemingen is overgegaan naar waardering tegen historische kosten, waarbij bijna alle ondernemingen gebruik hebben gemaakt van de overgangsregeling van de RJ om de laatste actuele waarde te hanteren als veronderstelde historische kostprijs. De financiële effecten van alle wijzigingen zijn in vrijwel alle gevallen nihil of niet significant.