Maandblad Voor Accountancy en Bedrijfseconomie 90(10): 391-405, doi: 10.5117/mab.90.31182
Werkelijke risicodeling binnen het Nederlandse pensioenstelsel: een empirisch onderzoek
Ralph ter Hoeven,
Wilfred Kevelam,
Anne Laning
Corresponding author:
Ralph ter Hoeven
(
rterhoeven@deloitte.nl
)
© 2018 Ralph ter Hoeven, Wilfred Kevelam, Anne Laning. This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution License (CC BY-NC-ND 4.0), which permits to copy and distribute the article for non-commercial purposes, provided that the article is not altered or modified and the original author and source are credited.
Citation:
ter Hoeven R, Kevelam W, Laning A (2016) Werkelijke risicodeling binnen het Nederlandse pensioenstelsel: een empirisch onderzoek. Maandblad Voor Accountancy en Bedrijfseconomie 90(10): 391-405. https://doi.org/10.5117/mab.90.31182 | ![Open Access](/i/open_access_icon_colour.svg) |
Abstract
Nederlandse pensioenregelingen die volgens de Pensioenwet classificeren als uitkeringsovereenkomsten kenmerken zich doordat actuariële en beleggingsrisico’s tussen de bij de pensioenregeling betrokken partijen worden gedeeld. De vraag is vervolgens of er ook empirisch bewijs voor deze risicodeling bestaat, of, meer in specifieke zin, in welke mate de verschillende partijen de risico’s dragen. Worden de risico’s evenwichtig verdeeld of krijgt één van de partijen het leeuwendeel van de risico’s toebedeeld? In dit artikel dat voortborduurt op een eerder onderzoek van Ter Hoeven en Laning naar aanleiding van ingediende herstelplannen (2010), zullen we ingaan op deze vragen. Hiertoe is voor 62 pensioenfondsen onderzocht hoe de dekkingsgraad zich heeft ontwikkeld over de periode 2009 t/m 2013 en welke bronnen van herstel hieraan hebben bijgedragen. De analyse is uitgevoerd vanuit zowel een nominaal als een reëel (voor koopkracht gecorrigeerd) perspectief. De resultaten van het onderzoek laten zien dat de (ex)werknemers een veel grotere bijdrage aan herstel van pensioenfondsen hebben geleverd dan de werkgevers die slechts voor een beperkt deel (10-11%) hebben bijgedragen aan het herstel.