De wijze waarop ondernemingen informatie geven over de toegepaste waarderings- en resultaatbepalingsgrondslagen (‘accounting policies’) wordt bekritiseerd. De kritiek betreft dat er teveel standaardteksten worden gebruikt, dat de informatie te weinig specifiek is en daarmee de toelichting beperkt informatief zou zijn. In dit artikel doen wij verslag van een onderzoek naar de praktijk van de toelichting van accounting policies ten aanzien van een viertal onderwerpen, te weten: omzetverantwoording, materiële vaste activa (‘property, plant & equipment’), bedrijfscombinaties (‘business combinations’) en hedge accounting. Het onderzoek richt zich op een groep beursgenoteerde ondernemingen uit Nederland en het Verenigd Koninkrijk. Wij stellen vast dat in de praktijk inderdaad vaak standaardteksten worden gebruikt, maar met behulp van voorbeelden laten wij zien dat sommige ondernemingen er in slagen meer ondernemingsspecifieke teksten te schrijven met een hogere informatiewaarde. Wij zien op beperkte schaal dat ondernemingen de structuur van hun grondslagentoelichting zo proberen te kiezen dat deze gemakkelijker toegankelijk wordt.